Gisteren was ik bij mijn vader. Het gaat de laatste week niet echt goed met hem en hij heeft veel klachten over spier- en gewrichtspijnen. Vrijdag bleek hij een blaasontsteking te hebben en hij heeft het vaak koud. Omdat zijn oudere (en nog enige levende) zus langs zou komen met mijn nicht en haar man, ben ik mijn vader wat gaan helpen met de visite. Mijn broer kon niet anders had hij het zeker gedaan. Ik had deze tijd al wel gereserveerd hiervoor.
Het was erg gezellig en ik zag me vader (81) onder de aandacht weer wat opvrolijken. Om 18:15 ging de visite weer weg en ben ik ook weer naar huis gegaan.
Toch was het afscheid nemen wel bijzonder. Mijn vader leek niet echt doordrongen van het feit dat ik bijna 4 maanden weg ben. Voor mij was het een momentje waarop ik me realiseerde dat het de laatste keer kon zijn dat ik hem zie. Hij is immers toch een man op leeftijd.
Mijn vader nam luchtig afscheid alsof ik morgen weer op de stoep zal staan. Reizen is ook best wel spannend voor wat je achter laat.
Reactie plaatsen
Reacties
Moeilijk man maar je bent een man met een missie! Hij is trots op je! Ken 'm niet maar weet het zeker!
Moeilijk dan om afscheid te nemen, maar weet dat hij trots op je is, en ik weet zeker dat hij aan je denkt, net zoals wij allemaal. Ga er voor!!!!!!