Dinsdag, 5 mei 2015
Michael vervolgt zijn e-mail van gisteren, waaruit blijkt dat als je denkt dat je alles nu wel meegemaakt hebt in Canada, er zich toch weer nieuwe uitdagingen kunnen voor doen:
"Ik heb weer heerlijk geslapen en ga zoals afgesproken met Tom mee. Wij spreken deze ochtend over de opties voor mijn verdere reis. Eén van de opties is om vanaf St. Sault Marie door de USA te fietsen, omdat het daar vlakker is en een meer bewoond gebied is. Daarnaast zijn de wegen beter om naast te fietsen en is het daardoor veiliger.
Een andere optie die opgekomen is, is om een auto aan te schaffen... Ja, dat is wel vreemd, maar de reden voor die gedachte is dat ik daarmee naar de belangrijkste steden kan rijden, om daar rond te fietsen om aandacht te trekken. De grote open stukken kan ik dan eenvoudig overslaan. Op dit moment kan ik niet genoeg aandacht genereren, dus dit kan een serieuze optie zijn.
Tom neemt mij mee naar een kennis van hem die in auto’s handelt en ook repareert. Het is Francis, een aardige man die ons een oude Honda laat zien die van hemzelf is geweest. Hij is niet nieuw meer, maar is technisch, op een lek in de stuurbekrachtiging na, prima in orde. Tom doet een goed woordje voor mij en vraagt wat hij ervoor wil hebben. "Wat bied je?", vraagt hij aan mij. Ik twijfel, omdat ik mij realiseer dat wanneer ik ja zeg niet meer het hele stuk zelf zal fietsen. Ik heb hier heel veel moeite mee, merk ik. Francis zegt: "Weet je wat, je mag hem hebben, als je wilt neem je hem mee!" Wat?...
Tom geeft aan dat hij voor de overschrijving en de benodigde keurig zorg wil dragen. Het is ongelooflijk, want hoewel de auto oud is, lijkt het mij een prima auto. Lederen interieur, airco, automaat etc., dus geen wrak of zo en technisch is hij in orde. Ik besluit er over na te denken, maar bedank Francis wel voor dit prachtige aanbod.
Wij gaan vervolgens naar Tim, de jongste zoon van Tom en Coby. Tim is een toffe kerel die mij eerst nog even zijn brassboat laat zien. Een prachtige, snelle boot, waarmee hier aan viswedstrijden wordt meegedaan. Je racet naar de beste plekken en als je niets vangt, race je verder. Het racen met een boot maakt dus deel uit van de viswedstrijd. Het is hier heel populair en erg spectaculair.
Ik mag van zijn internet gebruik maken en skype op verzoek met thuis. Tevens verstuur ik de foto’s voor de website en dit alles duurt een uur. Als ik wil opstaan, zie ik overal prut op de vloer, omdat ik vergeten ben mijn schoenen uit te trekken... Lekker dan... Ik schaam mij rot. Tim maakt er geen punt van en ik mag het niet opruimen...
De tijd vliegt en wij gaan weer richting huis, dacht ik, maar Tom neemt mij nog even mee naar de begraafplaats voor het graf van Ed, zijn oudste zoon. Ik ben onder de indruk, omdat ik wel een binding voel met hem en zie dat hoe het verlies van Ed een ieder in de familie raakt. Ed heeft een prachtige plaats aan het einde van de kleine begraafplaats boven op de heuvel. Tom vertelt dat Ed het huis, waar zijn graf eigenlijk nu op uitkijkt, altijd zo mooi vond. Ik vind het heel fijn dat Tom dit met mij wil delen. Heel bijzonder, maar ik had het natuurlijk graag anders voor hen gezien.
's Avonds wordt er voor mij gebeld. Ik krijg de telefoon, het is de vrouw van Tim. "Ik kom net bij de manicure vandaan... Ik heb 3 uur nodig gehad om de vloer schoon te maken..." Even schrik ik, maar ik realiseer mij dat Tim zijn vrouw zo ver heeft gekregen om mij even de stuipen op het lijf te jagen. Hmmm, die is morgen aan de beurt, denk ik dan...
De avond vliegt voorbij. Ik ben er nog niet uit wat ik ga doen. Wel of geen auto? Het is een bijzondere kans en het bespaart mij ook nog eens geld. Maar ik wil fietsen… Tijd voor een goede nachtrust om alles te overdenken!"
Han Schomakers, editor
Reactie plaatsen
Reacties
Tjonge Michael, wat lees ik nu........misschien ga je je reis met een auto vervolgen! Tja, het is jóuw reis, en je bent an niemand verder verantwoording verschuldigd. Dus doe wat je gevoel je ingeeft. Maar persoonlijk denk ik wel dat je de rest van je leven met een veel beter gevoel en voldoening op je reis zal terugkijken wanneer je de voorgenomen fietstocht volbrengt, dan wanneer je de auto pakt. Dat laatste zal op de buitenwereld natuurlijk veel minder indruk maken, waardoor men juist weer minder aandacht voor je zaak zal hebben.
Ik ben heel erg benieuwd naar je beslissing! Ik neem aan dat Han het al wel weet, maar die houdt ons nog lekker even in spanning ;-)
Ja Joke, dat heb je goed gezien... Ik houd het spannend... Vanavond kun je het vervolg lezen!
Auto??? Serieus dat kun je niet menen. Nee ik denk / hoop dat je de trip fietsend aflegt.
Michael, ik vel geen moreel ethisch oordeel. Iedereen zal zeggen dat het jou missie is. Jij moet er straks tevreden op terug kunnen kijken en of het aan jouw doelstellingen heeft beantwoord. We zijn geen van beiden topatleten dus wat dat betreft moeten we geen illusies hebben. Het noodweer in New Foundland heeft wat betreft je gevoel om de Hele route te willen fietsen al voldoende roet in het eten gegooid. Je reis zal er echt niet minder om zijn..volg je gut instinct!!!
Niets is mooier dan met de fiets. Je hoort, ruikt en 'proeft' de omgeving. En veel meer aanspraak dan met de auto. Vergeet de USA route want dan kom je volgens mij niet langs Thunder Bay. Lijkt me een mooi doel voor je om vanuit daar de route van Terry Fox af te maken. De makkelijkste weg is vaak niet de mooiste.
Maar goed, volg je hart en laat je niet van je pad af brengen door betweters zoals ik.....
Ik weet inmiddels al hoe het verder gaat. Je in ieder geval voor je veiligheid gekozen. Goed gedaan "jochie". Je hebt nog héééééél veel km's te gaan dus je zult flink aan moeten trappen om op tijd bij je eindbestemming te zijn. Ik blijf je volgen.
Hy Michael dat van die auto is een heel mooi aanbod wij hebben de zelfde route gereden door Ontario langs de grote meren dit is een tweebaansweg waar een hoop zwarevrachtwagens rijden. Geen vluchtstroken. Geen internet geen telf verbinding je zal moeten kamperen want afstanden tussen stadjes is 400 a 600 km. En ik denk dat je in tijdnood kom. Je kan die auto altijd verkopen onderweg.
Dus wat om na te denken veel wijsheid
Oh Michael toch....op 6 wielen in plaats van twee??Het zal toch......maar ja.....wat de rest ook al meimert hier......we fietsen m niet( ik doe je het hoe dan ook niet na,hoor!).Dus laat ons weten wat je gaat doen,ik ben zo ontzettend benieuwd.( Als je dan toch een auto hebt,kom maar lekker terug dan en bezoek het Tullip Festival in Ottawa per fiets-:)!Kom Han.......volgende blog please?!Succes Michael......met fietsen....toch??Lieve groet uit Perth......