Dinsdag, 14 april 2015
Deze eerste dagen zullen Michael altijd wel bij blijven. De etappes waren zwaar, heel zwaar. Het goede nieuws van vandaag is dat hij heelhuids arriveerde in een luxe hotel en met open armen werd ontvangen. Lees hier zijn bijdrage:
"Ik was vroeg wakker en heb eerst mijn e-mail gecheckt. De internet verbinding is hier slecht. Mijn foto's blijken niet over te komen in Purmerend. Om een uur of 7 plaatselijke tijd belt Han mij nog even. Fijn dat hij mij support en zijn woorden doen mij goed. De keuken gaat pas om 9:00 uur open, dus ik moet wachten. Dat is jammer...
Toch het is erg gezellig. Er komen veel truckers binnen die ook ontbijten. We raken in gesprek over mijn tocht en dat het echt te ver is om in één dag 130 km naar Gander te fietsen. Het is ruig terrein, waar zelfs de vrachtwagens met lading moeite mee kunnen hebben.
Er is nog een plaats na Clarenville bij het Terra Nova park, waar ik kan overnachten. Dit ligt 20-25 km buiten Clarenville. Hier is geen hotel meer beschikbaar. Deze week zijn er de Eastern Cup Icehockey Games en de supporters van het gehele eiland komen naar Clarenvillen om de lokale Caribous en andere teams te zien spelen.
Het is mooi weer en de vorst is weg als ik om 10:15 uur vertrek. Eigenlijk veel te laat. Onderweg stopt mijn sporthorloge er mee. Ik zie alleen nog rare tekens e.d. Het begin gaat lekker met veel afdalingen en het is rustig op de weg.
Ik kom rond 11:45 aan in Clarenville en heb besloten om nog wat spullen te kopen om, in geval van nood, toch te kamperen. Het wordt afgeraden omdat te doen. Het is te koud en er lopen coyotes rond die de laatste tijd erg actief zijn... FIJN!!
Bij Canadian Tyre koop ik wat te drinken en laat iemand naar mijn horloge kijken. Een nieuwe batterij doet wonderen! Voordat ik verder ga, eet ik eerst nog een salade bij een soort fastfood keten. Ik moet toch iets doen voor de vitaminen en ik ben de patat e.d. meer dat zat.
Ik fiets terug naar de snelweg en vervolg mijn tocht. Er zitten een paar flinke klimmen in. Na 30 km kom ik het motel tegen dat de chauffeurs deze morgen noemden. Ik rij het terrein op en het lijkt uitgestorven. Gesloten. Ik loop om het gebouw heen en ik zie een zijingang. De deur is los (=Westfries voor open). Ik maak die open en ik roep, maar krijg geen reactie. Alleen twee kleine hondjes komen blaffend naar buiten. Dit is een woongedeelte en duidelijk niet het hotel. Wat moet ik doen? Ik ga hier toch echt niet bij vreemde naar binnen. Ik besluit daarom verder te gaan, want er zou nog een motel/hotel moeten zijn of het wordt buiten slapen. Dat is niet fijn. Ik zweet toch behoorlijk met het fietsen en koel af als ik stil sta. Hoe moet dat als ik nog eens moet gaan kamperen? Daarbij is er weinig vlak terrein waar geen sneeuw ligt.
Ik fiets verder en na een tijdje kom ik een bezinestation tegen. Ik ga naar binnen en vraag of er in de buurt nog overnacht kan worden. In het Golfhotel Terra Nova is nog plaats. Een bezoeker van het tankstation heeft voor mij gebeld en laat op zijn telefoon de route zien. Nog 3 km te gaan...
Terra Nova blijkt een prachtig, luxe hotel. Na het inchecken en uitpakken en na mijn fiets in een aparte ruimte gezet te hebben, ga ik douchen. Wat ben ik blij dat ik hier kan slapen! Ik skype nog een half uur met mijn gezin, want de internet verbinding is hier prima.
Beneden in de Pub kan ik eten. Ik bestel wat en raak in gesprek met Kim achter de bar. Het is nu erg rustig in deze tijd van het jaar. Zeker nu er nog sneeuw ligt. Mijn Ceasar salade is snel klaar en is echt heerlijk. Ik neem als hoofdgerecht fish & chips. Het is een heerlijke vis. En wel twee stukken. Prima eten dus, met zelfs wat groeten.
Even later komt de kok ook even kijken. Hij heeft van mijn bezoek gehoord en wil mij ontmoeten. Hij heeft zelf twee keer kanker overleefd en draagt mijn initiatief daarom een warm hart toe. Ik haal een paar paarse bandjes voor Kim en de kok. Zij zijn er duidelijk erg blij mee en gaan mij volgen op internet. Omdat ik moe ben, wil ik richting bed gaan, maar de kok en Kim komen nog naar mij toe met 20 dollar. Hier, deze heb je van ons voor jouw tocht en wij hopen dat je het volhoudt! "Ik kan niet meer missen", zegt de kok verontschuldigend. Ik krijg een dikke knuffel en raak ontroerd. Wat een lieve mensen hier, ongelooflijk! Voldaan ga ik naar bed.
Ik hoop dat er morgen niet te veel regen valt, zoals voorspeld wordt. Er moet 115 km gereden worden met een hele lange klim volgens de kok. Zoiets als bij St. John’s... Nee, hè!!!"
Han Schomakers, editor
Reactie plaatsen
Reacties
Wow Michael, je verhalen lezen als een avonturen roman! Maar voor jou is het gewoon realiteit!! Wat een zware tochten maar wat ontmoet je ook veel lieve mensen, dat moet je goed doen! Topper, veel sterkte en hoop dat het 'genieten' ook snel komt...dikke knuffel, inge x
Hoi Michael, zoals Inge al schreef net een avonturenroman. Als alles achter de rug is maar een boek gaan schrijven over alles wat je beleefd hebt. Nog veel sterkte en ik hoop dat je niet teveel hoeft te kamperen, vooral de eerste weken niet. Daarna ben je misschien een beetje "gehard" en kan je lijf dat beter aan. Vooral goed voor je voeding zorgen hè. Brandstof heb je nodig. Doei.
Hoi Michael, je komt in je ritme. Goed zo die gaat.
Kun je niet wat voedingssupplementen kopen bij een Walmart of Canadian tyre? Wat extra vitamine... Goed voor je lichaam zorgen, dan voel je jezelf helemaal prettiger.
In gedachte duw ik je!!!
Michael, gaat goed zo! Niet te druk maken over je schema en zeker niet in je tent gaan slapen deze weken. Je bent met topsport bezig. Goed rusten is belangrijk. Mooi om je verhalen te lezen. Vergeet je banden niet bij te pompen. Rijdt een stuk lichter. Succes!!
We hopen dat het weer veel!!!!! beter wordt. Wat een avontuur dit vergeet je nooit meer. Zorg goed voor je zelf en maak je niet druk om een km meer of minder.
Dag Michael, elke kilometer is er een. Kompas goed op het westen houden dan kom je er wel. Moedig voorwaarts!
Hoi Michael, ik heb in één ruk weer bij gelezen. Ik ben het met Emile eens, probeer kamperen tot uiterste noodoplossing te bewaren. Je wordt verkleumd en verstijfd wakker, slaapt waarschijnlijk ook slecht door de kou, de volgende dag wordt je moeilijk warm, en het risico is dat je ziek wordt. Ik duim voor je dat het gauw warmer gaat worden.
Door jouw verhalen staat Canada inmiddels ook hoog op mijn lijstje van te bezoeken landen, maar dan niet op de fiets haha!
Heel veel sterkte, op het moment dat ik dit schrijf zit je volgende dag er alweer bijna op, ik hoop dat de klim en de regen mee vielen en dat je op tijd een warm onderkomen hebt kunnen vinden.
Tot de volgende blog!!
Die klim van morgen zal zwaar worden maar jij wordt ook steeds sterker.
Zoek een goede, lichte versnelling en diesel lekker over die berg.
Hoi Michael. Iedere dag ben je wel even in mijn gedachten. Het wil me niet los laten. Het grijpt me iedere keer weer aan als ik lees hoe het gaat. Ook ontroerd het me hoe je je gevoelens uitdrukt. En dit allemaal voor iedereen met deze ziekte. Daarom zal het me ook ontroeren. Je weet wel waarom.
In Friesland zeggen we: De kop d'r foor. En dat ga je zeker doen.
Ook voor je familie. Wat mooi dat je bijna dagelijks kan skypen.
Houd moed en je kan het. Je hebt al een stuk van de 8000 er af en de rest dat lukt je ook.
We blijven je bemoedigen en dragen je in onze gedachten.
Zet hem op!!
melvin heeft gelijk zorg voor multivitamine met het eenzijdige eten! zoals ik het lees heb je al je krachten nodig! Succes michael
Het doet goed om te lezen, dat je tocht veel met mensen daar in Canada doet. Tsjaa de plaatselijke omstandigheden maken voor jou dat je daar ter plekke soms afwijkende beslissingen moet nemen.
Heel veel sterkte voor de etappe van vandaag!! Je bagagedragermaatje!
Hoi Michael, ik lees iedere dag je bijzondere verhalen. Ik vind het ontzettend knap dat je ondanks de momenten dat je het niet ziet zitten toch door gaat. Alle begin is moeilijk. Ik hoop dat je er steeds meer plezier in gaat krijgen en meer en meer kunt gaan genieten van je mooie trip. Succes Michael!
Heb deze route virtueel achter je aan gereden. Wat is het mooi daar. Nou weet ik wel dat het weer bij jou een stuk slechter is als wat ik te zien krijg, maar die uitzichten zijn hartstikke mooi. Ik hoop dat je ondanks je zware inspanningen, je toch van de uitzichten kan genieten.
Hoi Michael, je verhalen geven denk ik heel goed weer wat je allemaal meemaakt, hoe zwaar het is zowel fysiek als mentaal, en de bijzondere ontmoetingen die je hebt. Heel veel succes, plezier en probeer er zoveel mogelijk van te genieten!
Hey, wat is er aan de hand?
Hi Michael kanjer Our support from Holland. Dont give up ik weet wat de omstandigheden daar zijn geef door aan de truckers dat je daar fiets als je zee spreek. Lots of love from Janna en Mourits.
hoi Micheal!
Je treft het nog niet qua weer.....hoop dat he net onder devoorspelde snowstorm fietst.....hier in Ontario is het voorjaar eindelijk neergedaald-het wordt beter voor je!Heb diep respect voor wat je doet momenteel...mocht je in mei/ juni nog een overnachtingsplek zoeken in de Perth- omgeving: laat ons weten.....een heel apartement hier met lakevieuw!Hou je taai en wees voirzichtig hier met razende auto's en wilde beesten( niet aanraken hier, ook geen dode dieren-erg veel rabius!!)!