Woensdag, 24 juni 2015
"Eigenlijk heb ik er al een paar uur van de woensdag opzitten, maar daarvan heb ik slechts 1 uur geslapen. Wonderbaarlijk voel ik mij niet echt moe. Ik pak mijn spullen en ben net op tijd klaar.
De bus rijdt al om 7:00 uur. Het afscheid gaat nu vlug. Ik merk dat als ik wegrij in de bus, ik een brok in mijn keel heb. Sann gaat nu alleen verder en ik zal hem missen. Maar ook Clinton, Kaytlyn en hun gezin!
De bus rijdt flink door en wij komen al snel langs Suffield, waar ik met Sann gestopt ben. De tijd vliegt en wij stoppen twee keer onderweg. Ik kan niet (meer) slapen en ben wakker tot in Calgary.
Op het vliegveld van Calgary pak ik mijn spullen en ga naar Hertz. De auto die ik besteld heb, kan mijn fiets niet meenemen. Ik moet toch een pick-up truck huren, maar die is… duurder...
Het komt goed en ik kan nu met een gerust gevoel de weg op. Ik besluit om elk moment van deze tocht te gaan genieten. Calgary is een grote stad met veel laagbouw. Buiten Calgary kun je al snel de contouren van de Rocky Mountains zien.
Ik neem onderweg een lunch en een lekkere bak koffie. Als ik verder rij, hoef ik niet te betalen als ik niet in Banff of Lake Louis stop. Als ik later deze plaatsen gepasseerd ben, heb ik het idee dat ik moet stoppen. Ik ga de weg af en rij een parkeerplaats op. Niets bijzonders te zien. Twee grote pick-ups met trailers.
Als ik besluit om foto’s van de rivier te maken, zie ik dat er achter de trailers een fietser staat. Het is Ole uit Duistland die vanuit Toronto naar Vancouer fietst. Als hij hoort dat ik nu een stuk skip met een truck, vraagt hij vriendelijk of hij een stuk mee mag rijden. Dat mag en even later zitten wij gezellig in de auto te praten. In Revelstroke trakteert Ole mij op een kop koffie. Hij wil nog een kleine 80 km meerijden.
Ik zet hem af bij een kampeerplaats en dan verschijnt er een andere fietser die uit Australië komt. Ole kan mooi met hem optrekken voor de nacht, omdat beiden 'wild' willen kamperen. Dat mag hier niet. Het kan je $500 kosten, dus een reden om jouw spullen goed verdekt op te stellen.
Ik rijd door naar Salmon Arm waar ik even later bij Lena Johnson ben, die ik in de Kerk in Virden ontmoet heb. Ik ben hier erg welkom en mag vanavond in hun huis slapen. Haar man en ik maken een testritje in de pick-up truck, omdat hij graag een dergelijke truck nieuw wil kopen. Hij vindt het een prachtige wagen en dat is het ook. Een 8 speed automaat met overdrive, waarmee hij niet echt veel benzine verbruikt.
Na het testritje schrijf ik nog mijn blog en dan is het bedtijd. Morgen verder richting Vancouver..."
Han Schomakers, editor
Reactie plaatsen
Reacties
Ja Mike, we begrijpen heel goed dat je met een brok in de keel uit Medicine Hat bent vertrokken. Je hebt daar zoveel vriendschap in heel korte tijd opgebouwd. En Sann was echt je maatje geworden.
Vervolg. (Ik drukte per ongeluk op enter) Hij zal het er de komende dagen ook wel moeilijk mee hebben denk ik nu hij in z'n 1tje verder moet. Je hebt met de familie Yarshenko en Sann een warme band gekregen en dat moet je blijven koesteren. Ben benieuwd naar je volgende blog. Veel geluk met verder fietsen in je eentje (misschien dient zich wel weer een 2tje aan onderweg).
Groeten van ons alledrie.
Zo mooi auto, Mike! laat je fiets maar staan en neem deze pick-up maar mee naar huis!!!
Hoi Michael, ik keek net op je gps-tracker en zag dat je al helemaal in Vancouver bent!! En als ik via city-view een beetje rondspiek op je route zaten daar schitterende stukken tussen vol wilde natuur, mmmmmm!!! Ik kijk uit naar je volgende blog, want ik loop nu natuurlijk heel indiscreet op je verhalen vooruit ;-)
En je bent ruimschoots op tijd voor de sterfdag van Terry Fox, want volgens mij ben je vlak bij het graf? Heel veel sterkte alvast voor die dag, en geniet van het mooie Vancouver.
Groetjes, Joke
Hoi Michael, moet heel raar zijn niet meer fietsen. Ook in deze fase van je reis mag en zal je genieten van de ontmoetingen en indrukken van het land. Veel plezier en good luck. Gr. Ron
Goh man zit je reis er al bijna op, Vancouver en hoe ver ga je of moet je nog. Hier begint het zomer te worden, echt korte broeken weer. Het ga je goed en groetjes.
michael heel bijzonder dat je met de afronding van je tocht bezig bent, op tid bent voor de herdenking en nog effies en dan zijn El en de jongens er, geniet!!
ik had aldoor geen idee hoe ik een reactie moest versturen want ik heb geen emailadres. probeer het maar. het is wel een bijzondere reis met zoveel onverwachte gebeurtenissen en ontmoetingen. ik print de blog ook uit voor (sander)joris en lees dat voor als ik bij hem kom, leeft ook mee . sterkte met de laatste loodjes, al zijn die met zo'n pickup niet zwaar. groet, loes